Fiscale Gevolgen Ondernemingsaftrek bij DGA-Scheiding in Leiden
In Leiden, met zijn bloeiende ecosysteem van startups rond de Universiteit Leiden en Bio Science Park, beïnvloedt de verdeling van ondernemingsvermogen bij scheiding van een DGA (Directeur-Grootaandeelhouder) sterk de fiscale positie. Lokale ondernemers in hightech en life sciences zien hun Oudedagsreserve (FOR) en middelloonregeling in eigen beheer direct geraakt door verevening. Uitkering van FOR resulteert in box 1-heffing tot 52%, maar gespreide afwikkeling via banksparen biedt soelaas, vooral relevant voor Leidse BV's met internationale investeerders.
De gebruikelijkloonregeling (artikel 12a Wet IB) verplicht de ex-DGA tot minimaal €51.000 loonopname, wat bij deling van aandelen in een Leiden holding verandert. Aandelenoverdracht activeert realisatieprincipes uit de Wet VPB, met stakingswinst op latente reserves. Huwelijkse voorwaarden met verrekenbeding triggeren box 3-heffing op fictief rendement, een valkuil voor eigenaren van vastgoed aan de Rijn of in het centrum van Leiden.
Strategieën op maat voor Leiden: splits de BV in een werkmaatschappij en holding om belasting te minimaliseren, ideaal voor tech-ondernemers in de Leidse regio. De Wet excessief lenen beperkt post-scheiding schulden aan de DGA. Pensioencompensatie blijft vrijgesteld van vermogensbelasting. Praktijkvoorbeeld uit Leiden: conversie van FOR naar bankspaarrekening reduceert belastingdruk met 20%, zoals bij een Bio Science Park-bedrijf. Meld wijzigingen tijdig bij de Belastingdienst in Den Haag (voor Leidse ondernemers), raadpleeg lokale fiscalisten via de Orde van Belastingadviseurs Leiden en combineer met estate planning voor kinderen, rekening houdend met regionale erfrechtpraktijken.