Historische verhogingen van de liberalisatiegrens in Leiden

De huurprijs liberalisatiegrens is sinds 1990 meerdere keren aangepast om de sociale huursector te verkleinen, met directe impact op de Leidse woningmarkt. Begon bij €600 (1990), steeg naar €712,50 (2013), €752,33 (2021) en €808,06 (2024). Deze verhogingen, ingevoerd door kabinetten als Rutte-II en III, reageren op woningnood en druk op corporaties zoals DUWO en Huurstichting Leiden. Doel: meer middenhuur creëren in wijken als Leiden-Noord en Professorenwijk, en corporaties ontlasten voor lage inkomens. Politiek debat in Leiden woedt over gentrificatie; critici vrezen verdrijving van middeninkomens uit de historische binnenstad en rondom de universiteitscampus. Wettelijk vastgelegd in de Woningwet en jaarlijks geïndexeerd met inflatie plus correctiefactor. Tussen 2015-2020 bleef de grens stabiel op €711, maar de Wet Betaalbare Huur (2021) bracht forse stijging. Gevolg: circa 10% van de huurwoningen in Leiden liberaliseerde, vooral in de Randstad-achtige drukte van Leiden Centraal en Merenwijk. Huurders met langlopende contracten uit 'voor-liberalisatie'-tijd behouden soms oude regels via overgangsrecht, cruciaal voor studenten en starters in Leiden. Verhuurders moeten bij nieuwe contracten de grens respecteren. Toekomstig: mogelijke verdere verhoging in 2025 door stikstof- en klimaatbeleid, wat Leiden raakt met strengere bouwregels rond de Oude Rijn. Bronnen: Staatscourant en Huurcommissie-rapporten bieden gedetailleerde tabellen, aangevuld met Leidse gemeentelijke data. Dit inzicht helpt bij strategische huurprijsbepaling in Leiden.