Strafrechtelijke vervolging bij verzekeringsfraude in Leiden

Verzekeringsfraude in Leiden valt onder art. 326 en 359 Wetboek van Strafrecht: oplichting en valsheid in geschrifte. Strafmaximum: vier jaar cel en €90.000 boete. Het OM in Den Haag, dat Leiden bestrijkt, hanteert richtlijn 90% transactie bij kleine zaken, maar procedeert bij systematische fraude zoals bij de recente golf van letselclaims na fietsongelukken in de binnenstad. Bewijsmiddelen: getuigenverklaringen, forensisch onderzoek door de FIOD en data-uitwisseling met lokale politie Leiden-Rijnstreek. Verzekeraars melden via het Landelijk Meldpunt Fraude Verzekeringen, met intensieve samenwerking met Leidse assurantiekantoren. Slachtoffers van fraudeclaims in Leiden worden benadeelde partij met spreekrecht bij de rechtbank in Leiden. Cassatie Hof 's-Hertogenbosch bevestigde in 2022 dat simulatie letsel zwaar strafbaar is, een precedent gevolgd in Leidse zaken over valpartijen op de grachten. Civielrechtelijke ne bis in idem geldt niet; parallelle procedures bij de kantonrechter Leiden mogelijk. Herstel boete en schadevergoeding via WM3-regels. Preventie via educatie door Gemeente Leiden en AI-detectie bij regionale verzekeraars. Jaarlijks circa 500 meldingen in Leiden-regio, met €15 miljoen schade door fraude bij woning- en verkeersverzekeringen. Verdachten hebben recht op advocaat via de Leidse balie en bewijsverzoek. Internationale fraude met expat-verzekeringen raakt uitleveringsverdragen. Dit regime ontmoedigt misbruik in de universitaire stad effectief. (212 woorden)