Terug naar Encyclopedie

Strafuitsluitingsgronden en Onherroepelijke Vrijspraak in Leiden

Strafuitsluitingsgronden (art. 40-49 Sr) zoals noodweer leiden tot onherroepelijke vrijspraak in Leiden. Verdachte bewijst plausibiliteit; OM ontkracht. Voorkomt straf voor gerechtvaardigde daden zoals bij studentenincidenten, activeert ne bis in idem. (48 woorden)

1 min leestijd

Strafuitsluitingsgronden in de Strafprocedure te Leiden

Strafuitsluitingsgronden (art. 40-49 Sr) zoals noodweer, zelfverdediging of overmacht leiden tot vrijspraak ondanks onherroepelijkheid. In Leiden oordeelt de rechtbank of het feit geen strafbaar delict oplevert, bijvoorbeeld bij incidenten rond de universiteitscampus of in de historische binnenstad.

Onherroepelijke vrijspraak op deze grond activeert ne bis in idem en voorkomt hervervolging, wat cruciaal is in lokale zaken bij de Rechtbank Den Haag, vestiging Leiden.

Toepassing en Bewijslast in Leidse Praktijk

De verdachte draagt de bewijslast voor plausibiliteit; het OM moet disproveren. Noodweer vereist subsidiariteit en proportionaliteit. Het Gerechtshof Den Haag en de Hoge Raad toetsen streng, met aandacht voor Leidse context zoals confrontaties bij studentenfeesten op de grachten of verkeersincidenten op de singels.

Praktijkvoorbeelden: huiselijk geweld in woonwijken als de Professorenwijk of verkeersongevallen tijdens de Leidse marathon. Succes hangt af van concrete omstandigheden, zoals camerabeelden van de Breestraat.

Gevolgen voor Verdachten in Leiden

Vrijspraak heft straf op en biedt rehabilitatie. Dit beschermt legitieme handelingen in onherroepelijke zin, met lokale impact op werk en studie aan de Universiteit Leiden.

(Woordaantal: 214)